Gebruik van Vector Pop_Back() Functie in C++

Use Vector Pop_back Function C



De grootte van de vector kan worden verkleind door verschillende ingebouwde functies van C++ te gebruiken. De functie pop_back() is er een van. Het wordt gebruikt om het laatste element van de vector van de achterkant te verwijderen en de grootte van de vector met 1 te verkleinen. Maar het laatste element van de vector wordt niet permanent verwijderd zoals de functie wissen(). De verschillende toepassingen van deze functie zijn uitgelegd in deze tutorial.

Syntaxis:

vector::pop_back();

Deze functie heeft geen enkel argument en geeft niets terug.







Voorwaarde:

Voordat u de voorbeelden van deze tutorial bekijkt, moet u controleren of de g++-compiler is geïnstalleerd of niet in het systeem. Als u Visual Studio Code gebruikt, installeer dan de benodigde extensies om de C++-broncode te compileren om de uitvoerbare code te maken. Hier is de toepassing Visual Studio Code gebruikt om de C++-code te compileren en uit te voeren. De manieren om de grootte van de vector te verkleinen met de functie pop_back() zijn weergegeven in het volgende deel van deze tutorial.



Voorbeeld-1: Meerdere elementen uit de vector verwijderen

Maak een C++-bestand met de volgende code om twee elementen uit de vectorcontainer te verwijderen door de vector te verkleinen met de functie pop_back(). Een vector van 5 stringwaarden is gedeclareerd in de code. De functie pop_back() is hier twee keer aangeroepen om de twee laatste elementen tijdelijk uit de vector te verwijderen en de vector met 2 te verkleinen. De inhoud van de vector is twee keer afgedrukt voor en na het gebruik van de functie pop_back().



//Benodigde bibliotheken opnemen

#erbij betrekken

#erbij betrekken

gebruik makend van naamruimteuur;

inthoofd() {

//Declareer een vector van tekenreekswaarden

vector<snaar>bloemen= {'Roos','Liteit','Goudsbloem','Tulp','Waterlelie'};

kosten << 'De waarden van de vector:N';

// Herhaal de vector met lus om de waarden af ​​te drukken

voor(intl= 0;l<bloemen.maat(); ++l)

kosten <<bloemen[l] << '';

kosten << 'N';

//Verwijder de laatste twee waarden uit de vector

bloemen.pop_back();

bloemen.pop_back();

kosten << 'NDe waarden van de vector na verwijderen:N';

// Herhaal de vector met lus om de waarden af ​​te drukken

voor(intl= 0;l<bloemen.maat(); ++l)

kosten <<bloemen[l] << '';

kosten << 'N';

opbrengst 0;

}

Uitgang:

De volgende uitvoer verschijnt na het uitvoeren van de bovenstaande code.





Voorbeeld-2: Maak een nieuwe vector van een andere vector

Maak een C++-bestand met de volgende code om specifieke waarden in een lege vector van een andere vector in te voegen door de elementen te verwijderen met de functie pop_back(). Een vector van 8 gehele getallen en een lege vector van het type geheel getal zijn gedeclareerd in de code. De 'while'-lus is gebruikt om elk element van de eerste vector te herhalen en het element in de nieuwe vector in te voegen als het getal deelbaar is door 2. De som van alle even getallen is hier ook berekend. Elk element van de eerste vector wordt verwijderd door de functie pop_back() in elke iteratie van de lus om de beëindigingsvoorwaarde van de lus te bereiken.



//Benodigde bibliotheken opnemen

#erbij betrekken

#erbij betrekken

gebruik makend van naamruimteuur;

inthoofd()

{

//Declareer een vector van integer data

vector<int>intVector{ 5,9,4,7,2,8,1,3 };

//Declareer een lege vector

vector<int>nieuwevector;

kosten << 'De waarden van de originele vector:N';

// Herhaal de vector met lus om de waarden af ​​te drukken

voor(intl= 0;l<intVector.maat(); ++l)

kosten <<intVector[l] << '';

kosten << 'N';

// Initialiseer het resultaat

intresultaat= 0;

// Herhaal de lus totdat de vector leeg wordt

terwijl(!intVector.leeg())

{

/ *

Ontdek de even getallen om in te voegen in de nieuwe Vector

en bereken de som van de even getallen

* /


indien (intVector.rug() % 2 == 0)

{

resultaat+=intVector.rug();

nieuweVector.terugduwen(intVector.rug());

}

//Verwijder element van het einde van de intVactor

intVector.pop_back();

}

kosten << 'De waarden van de nieuwe vector:N';

// Herhaal de vector met lus om de waarden af ​​te drukken

voor(intl= 0;l<nieuweVector.maat(); ++l)

kosten <<nieuwevector[l] << '';

kosten << 'N';

kosten << 'De som van alle even getallen: ' <<resultaat<< 'N';

opbrengst 0;

}

Uitgang:

De volgende uitvoer verschijnt na het uitvoeren van de bovenstaande code. Er waren drie even getallen in de eerste vector. Er zijn 8, 2 en 4.

Voorbeeld-3: Controleer of het laatste element van de vector is verwijderd of niet

Er is eerder vermeld dat de pop_back() de elementen niet permanent uit de vector verwijdert en het element verwijdert door alleen de grootte van de vector te verkleinen. Het verwijderde element blijft dus in dezelfde positie totdat de vector groter wordt en het element wordt vervangen door een ander element. Maak een C++-bestand met de volgende code om te controleren of het element dat door de functie pop_back() is verwijderd, bestaat of niet. De laatste positie van de originele vector is afgedrukt voor en na het gebruik van de pop_back() functie.

#erbij betrekken

#erbij betrekken

gebruik makend van naamruimteuur;

inthoofd()

{

//Declareer een vector van integer data

vector<int>intVector{ 54,19,46,72,22,83,10,53 };

//Declareer een lege vector

vector<int>nieuwevector;

//Declareer een integer-variabele

intlengte;

// Druk het laatste element af op basis van de grootte van de vector

lengte=intVector.maat();

kosten << 'De huidige grootte van de vector:' <<lengte<< 'N';

kosten << 'De laatste waarde van de vector vóór verwijderen:' <<intVector[lengte-1] << 'N';

//Verwijder het element van het einde van de vector

intVector.pop_back();

// Druk het laatste element af op basis van de grootte van de vector na het verwijderen

lengte=intVector.maat();

kosten << 'De huidige grootte van de vector:' <<lengte<< 'N';

kosten << 'De laatste waarde van de vector na verwijderen:' <<intVector[lengte] << 'N';

opbrengst 0;

}

Uitgang:

De volgende uitvoer verschijnt na het uitvoeren van de bovenstaande code. De uitvoer laat zien dat de grootte van de vector met 1 is verminderd, maar het element van de laatste positie van de oorspronkelijke vector bestaat nog steeds.

Conclusie:

In deze zelfstudie zijn drie verschillende toepassingen van de functie pop_back() beschreven aan de hand van eenvoudige voorbeelden. Het hoofddoel van het gebruik van deze functie zal voor de lezers duidelijk zijn na het oefenen van de voorbeelden van deze tutorial.