PostgreSQL anoniem codeblok, met DO

Postgresql Anoniem Codeblok Met Do



PostgreSQL biedt codeblokken waarmee u complexe taken kunt uitvoeren, waaronder het maken van lussen, berekeningen en andere SQL-query's. De blokstructuur volgt een specifiek formaat en het DO-trefwoord symboliseert het begin van het codeblok totdat aan het END-trefwoord is voldaan. Deze blokstructuur is een uitstekende manier om met anonieme codeblokken te werken om verschillende taken in uw database uit te voeren. We zullen verschillende voorbeelden bespreken van het werken met anonieme PostgreSQL-code met Do om ervoor te zorgen dat u er vertrouwd mee raakt. Laten we beginnen!

De structuur van PostgreSQL-codeblokken begrijpen

Een codeblok op PostgreSQL volgt de volgende syntaxis:

DOEN [label]

VERKLAREN [verklaringen]

BEGIN [verklaringen]

UITZONDERING [afhandelaar]

EINDE [label] ;

In de DECLARE-sectie declareert u de variabelen die u met het codeblok wilt gebruiken. In de sectie BEGIN voert u de acties uit, zoals SQL-query's. Het is een verplichte sectie in het codeblok. Ten slotte wordt de uitzondering gebruikt bij het definiëren hoe met de fouten moet worden omgegaan. Het trefwoord END geeft het einde van het blok aan. Het label vertegenwoordigt het anonieme blok.







Voorbeelden van anonieme PostgreSQL-codeblokken

Nu we de te volgen structuur hebben begrepen, laten we verschillende voorbeelden geven van de implementatie ervan.



Voorbeeld 1: een eenvoudig codeblok

Dit voorbeeld toont een codeblok zonder variabelen en een codeblok dat alleen een bericht weergeeft aan een gebruiker met behulp van de RAISE NOTICE-instructie.



Met PostgreSQL wordt uw codeblok onmiddellijk uitgevoerd wanneer u op de “Enter”-toets drukt.





Voorbeeld 2: Anoniem codeblok

In het eerste voorbeeld hebben we geen anoniem codeblok toegevoegd. In een dergelijk geval wordt ervan uitgegaan dat het hele blok anoniem is, en dat je er geen semi-blok in kunt hebben, omdat je er niet naar kunt verwijzen.



In het volgende voorbeeld wordt het “main_block” gemaakt. Houd er rekening mee dat u het moet omsluiten, zoals wordt gedemonstreerd in de volgende blokstructuur:

Bovendien moet u bij het toevoegen van het trefwoord END de naam opgeven van het anonieme codeblok dat wordt beëindigd.

Voorbeeld 3: Anoniem codeblok met een variabele

Werken met variabelen is handig binnen een codeblok. Variabelen worden gedeclareerd in de DECLARE-sectie. Hoewel u ze in hetzelfde blok kunt initialiseren, moet u ze in de meeste gevallen in de sectie BEGIN initialiseren.

U kunt naar de variabelen verwijzen door de naam op te geven van het anonieme codeblok waarin ze zijn geïnitialiseerd. Op die manier zul je, als je meerdere blokken hebt, zoals een ouder- en kindblok, geen verwarring over variabelen krijgen die tot fouten leidt.

Bij het declareren van variabelen moet u het variabeletype voor PostgreSQL toevoegen om te begrijpen welke gegevens u in die variabele kunt verwachten en opslaan. Voor dit voorbeeld hebben we een integer-variabele. We verhogen de waarde ervan en drukken een bericht af naar de terminal.

Voorbeeld 4: Anoniem PostgreSQL-codeblok Werken met een tabel

Wanneer u tabellen in uw database heeft, kunt u een query uitvoeren om naar de waarden in uw tabel te verwijzen. In dit voorbeeld wordt bijvoorbeeld de volgende tabel ter referentie gebruikt:

We maken een SELECT-query in ons codeblok om de waarde te verkrijgen van een bepaald item dat overeenkomt met de opgegeven voorwaarde. De geëxtraheerde waarde wordt vervolgens opgeslagen IN de gedeclareerde variabele en er wordt een bericht afgedrukt met de opgehaalde waarde.

Toch is het op tabellen mogelijk om een ​​query uit te voeren die een tabel maakt en daarin waarden invoegt. Bekijk hoe het volgende anonieme PostgreSQL-codeblok een tabel maakt met de naam “new_1” en een invoegquery uitvoert. De query wordt succesvol uitgevoerd.

Wanneer we de beschikbare tabellen in de database controleren, kunnen we zien dat de tabel is gemaakt. Bovendien krijgen we bij het controleren van de invoer dezelfde gegevens die we in het codeblok hebben ingevoegd. In het ideale geval kunt u elke SQL uitvoeren, op voorwaarde dat deze correct is en de waarden ervan worden vastgelegd zoals verwacht.

Voorbeeld 5: Werken met een anonieme subblokcode

Soms kan het voorkomen dat u een buitenste blok, het bovenliggende blok en andere subblokken erin wilt hebben. Jouw code bepaalt hoe het subblok zal verlopen. Ook hier kunt u een buitenblok hebben dat dezelfde variabelenaam deelt als het subblok. Wanneer u naar de variabele verwijst, moet u het eigenaarsblok opgeven.

In het volgende voorbeeld hebben we het “parent_block” als ons buitenste blok. We voegen nog een DECLARE- en BEGIN-sectie toe om het subblok vast te houden. Bovendien wordt het trefwoord END tweemaal gebruikt om de binnenste en buitenste blokken te sluiten.

Zo werk je met subblokken in anonieme PostgreSQL-codeblokken.

Conclusie

Als PostgreSQL-gebruiker moet u inzicht hebben in de anonieme codeblokken en hoe u deze kunt gebruiken. De inzichten die in deze gids worden gegeven en de voorbeelden zijn een eenvoudige gids om u te helpen uw begrip te vergroten. Blijf de voorbeelden oefenen en u zult snel vertrouwd raken met het werken met anonieme PostgreSQL-codeblokken.